Οι άμεσες συνέπειες των σεισμών σχετίζονται με την:
- Δόνηση του Εδάφους: Ο βασικός κίνδυνος σε περίπτωση σεισμού είναι η επίπτωση της δόνησης του εδάφους στα κτήρια καθώς μεγάλες δονήσεις του εδάφους (ή η παραμόρφωση του εδάφους κάτω από αυτά), μπορεί να καταστρέψει σημαντικά τα κτήρια ή να τα κατεδαφίσει. Οι μέτριοι σεισμοί μπορούν να επιφέρουν υγροποίηση χαλαρών πετρωμάτων: η άμμος ή το χώμα που είναι κορεσμένα με νερό χάνουν την ικανότητα συγκράτησης και οι δομές, που βρίσκονται πάνω από αυτά «καταρρέουν». Τα δυνατά κύματα επιφανείας μπορούν επίσης να προκαλέσουν κατολισθήσεις, και χιονοστιβάδες σε πιο απότομες πλαγιές ή βουνά λόγω μεγάλων αποθέσεων,
- Μετατόπιση Εδάφους: Όπου γίνονται καθιζήσεις ή οριζόντιες μετακινήσεις, δημιουργούνται μεγάλες ζημιές σε δομές και υποδομές κατά μήκος του ρήγματος. Εάν η ζώνη του ρήγματος φτάνει στην επιφάνεια, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα οι ζημιές ναι είναι μεγάλης κλίμακας και πολύ σημαντικές.
Άλλες σημαντικές έμμεσες συνέπειες των σεισμών είναι:
- Πλημμύρες: Σε περίπτωση σεισμού, φράγματα και αναχώματα ποταμών μπορεί να υποστούν ζημιές. Εάν οι ζημιές αυτές είναι αρκετά μεγάλες, το νερό μπορεί να δημιουργήσει πλημμύρες, να καταστρέψει κτήρια ακόμα και να παρασύρει ή να πνίξει ανθρώπους,
- Τσουνάμι: Μεγάλες σεισμικές δονήσεις στον πυθμένα της θάλασσας μεταφέρουν την κίνηση στο νερό και έτσι δημιουργούνται μεγάλα κύματα, τα οποία διαδίδονται στη θάλασσα. Στις ακτογραμμές, που χτυπήθηκαν από τσουνάμι μπορούν να σημειωθούν μεγάλες ζημιές τόσο στους ανθρώπους όσο και σε πράγματα,
- Πυρκαγιά: Εάν οι αγωγοί αερίου και ηλεκτρισμού καταστραφούν από σεισμό μπορεί να προκληθούν πυρκαγιές με όλες τις καταστρεπτικές συνέπειες. Παράδειγμα πόλεων, που καταστράφηκαν από πυρκαγιές που προκλήθηκαν μετά από σεισμό, αποτελεί η πόλη του Σαν Φρανσίσκο (1906) και της Λισαβόνας (1755).
- Κατολισθήσεις: είναι πολύ καλά τεκμηριωμένο ότι σεισμικές δονήσεις μπορούν να πυροδοτήσουν κατολισθήσεις, από τότε που σεισμικά κύματα ενεργούν για να αυξήσουν κατά πολύ την πίεση του νερού μέσα σε αδρανείς και ενεργούς φορείς ολίσθησης, προκαλώντας τη δική τους ξαφνική ενεργοποίηση
- Ρωγμές εδάφους και υγροποίηση: η ίδια αύξηση της πίεσης του νερού μπορεί να προκαλέσουν φαινόμενα ρωγμών και υγροποίησης σε χαλαρά αμμώδεις κοιτάσματα, σε ρηχά βάθη (< = 20 μ.), εάν είναι κάτω από τον υδροφόρο ορίζοντα. Αυτού του είδους φαινόμενα μπορούν να προκαλέσουν, μεταξύ άλλων, δομική αστάθεια σε κτήρια εξαιτίας της διαρροής άμμου και της συνακόλουθης δημιουργίας κενών κάτω από τα θεμέλια.
Οι σεισμοί δεν παράγουν άμεσο κίνδυνο για τους ανθρώπους: σε ανοικτούς χώρους, όπου δεν μπορεί να υπάρξει πτώση κάποιου αντικειμένου ή κατάρρευση κτηρίου, ο σεισμός δεν μπορεί να έχει σημαντική επίπτωση στους ανθρώπους.
