5.4 More information on Cultural inheritance

  • Οι κοινότητες που ζουν σε ερήμους και γειτονιές βρίσκονται σε απόλυτη αρμονία με τη φύση, διατηρώντας τις παραδόσεις τους καθώς και μια ενιαία γνώση. Όλα αυτά όμως τίθενται σε κίνδυνο από τις οικονομικές πιέσεις και τα αυξανόμενα περιβαλλοντικά προβλήματα λόγω της ξηρασίας, της απερήμωσης και της κλιματικής αλλαγής.
    Ζωντανό παράδειγμα αποτελούν τα οικοσυστήματα των οάσεων, όπου η γεωργία των οάσεων θεωρείται πολιτιστική κληρονομιά στην Αλγερία, ακόμα και σε όλο το Μαγκρέμπ. Εκεί, οι περιβαλλοντικές απαιτήσεις συνδέονται κυρίως με τον αποκλεισμό με την άμμο, ο οποίος μακροπρόθεσμα συμβιβάζει την αντοχή αυτών των οικολογικών οντοτήτων ανθρώπινης αλλά και ευφυούς σύλληψης αυτής της ιδέας (γνώση των προγόνων στη: διαχείριση του νερού, του εδάφους, των τοπικών βιο-πηγών και των κτισμάτων).
    Η πιο σημαντική απειλή σε αυτές τις περιοχές είναι οι προσχώσεις (ακραίο στάδιο απερήμωσης), οι οποίες απειλούν τις πόλεις, Κσουρ, φοινικοδάση, δρόμους κλπ….
Εικόνα 9: Αμμοθίνες ενός χωριού στη Σαχάρα

Επομένως, παρατηρούμε μια απειλή για τη διατήρηση φυσικών, ιστορικών και πολιτιστικών τοποθεσιών, όπως: το Κσουρ, μεγάλου πατρογονικού πλούτου, που απειλείται από τον αποκλεισμό με άμμο, Saoura, Gourara, Touat και Tidikelt νοτιοδυτικά της Αλγερίας. Το Ksar de Taghit θεωρείται μια διάσημη ιστορική και τουριστική τοποθεσία με χαρακτική σε βράχους.
Η σύλληψη αυτής της ιδέας επιτρέπει να τονίσουμε ότι εκμεταλλευόμενοι την γνώση των αυτοχθόνων θα μπορούσαμε να θεμελιώσουμε μια εμπειρία ώστε να διευκολύνουμε και να βελτιώσουμε τη διαχείριση των επιπτώσεων της υπερθέρμανσης του πλανήτη.

Ανακεφαλαίωση των διαδικασιών της ξηρασίας / απερήμωσης και των κλιματικών αλλαγών:
Μετά από μια ανασκόπηση των παραγόντων πρόκλησης και των μερικών συνεπειών που προκύπτουν, δεν μπορούμε να παραλείψουμε να κάνουμε τη σύνθεση των διαφόρων αλληλεπιδράσεων που ενισχύουν τους αντίκτυπους των κινδύνων, και οι οποίοι κίνδυνοι είναι το αντικείμενο της BE SAFE NET, μέσω του σχεδίου που παρουσιάζει τη δέσμευση και την αλληλεπίδραση των κινδύνων στις βαθιές συνέπειες των συστημάτων παραγωγής και κοινωνικοοικονομικής οργάνωσης. Για παράδειγμα, οι ξηρασίες που μαίνονταν το 1972/73 στο Σαχέλ εξανάγκαζαν τους κτηνοτρόφους και τους γεωργούς να μειώσουν τα οικόπεδα παραγωγής τροφίμων. Οι συνέπειες ήταν σοβαρές και αριθμούσαν 200 000 νεκρούς μόνο για το 1973.