Υπάρχουν τα ακόλουθα είδη επικινδυνότητας των μεγάλων φραγμάτων (μια πλήρη επισκόπηση υπάρχει στην τελική έκθεση από τη Διεθνή Επιτροπή των Φραγμάτων του 2000):
- Σεισμοί
- Κατολισθήσεις
- Πλημμύρες
- Γήρανση των εγκαταστάσεων και των υλικών του φράγματος
Πρέπει να ξεχωρίσουμε τους διαφορετικούς τύπους κινδύνων, που σχετίζονται με τα φράγματα:
Φυσικός – ισχυροί σεισμοί, εκτεταμένες βροχοπτώσεις ή τήξη των πάγων, κατολισθήσεις, γεγονότα, που μπορούν να καταστρέψουν το σύστημα ή να προκαλέσουν υπερχείλιση λόγω πτώσης βράχων στον ταμιευτήρα.
Ανθρωπογενής ή ανθρώπινος – σφάλματα στην εκμετάλλευση (υπερβολική απελευθέρωση νερού από τον υπερχειλιστή και ξαφνική διακύμανση στην απελευθέρωση νερού από τη λειτουργία του υδροηλεκτρικού σταθμού), κακή συντήρηση, τρομοκρατία. Λάθη, που έγιναν κατά τη διάρκεια του σχεδιασμού και της κατασκευής. Ανεπάρκεια στα υλικά της κατασκευής. Γήρανση της κατασκευής και των υλικών του φράγματος. Η ποιότητα του νερού δημιουργεί προβλήματα μέσα στη δεξαμενή (ασθένειες σε σχέση με το νερό, αλλοίωση της ποιότητας του νερού λόγω των οργανικών ουσιών, εξαπόλυση επικίνδυνων ουσιών, απόβλητα από την υδατοκαλλιέργεια κ.α.) επηρεάζουν τους ανθρώπους, την αλιεία και άλλα.
Η φυσική επικινδυνότητα προκαλείται λόγω φυσικών διαδικασιών μεγάλης κλίμακας (όπως οι σεισμοί, που οφείλονται στη μετακίνηση τεραστίων τεκτονικών πλακών) και η πρόβλεψή της είναι αδύνατη (σε περίπτωση σεισμών) ή πολύ δύσκολη (σε περίπτωση κατολισθήσεων και πλημμυρών).
Η επικινδυνότητα από το φυσικό περιβάλλον είναι χαρακτηριστικό της τοποθεσία ενώ η ανθρωπογενής επικινδυνότητα εξαρτάται βασικά από τη συμπεριφορά του ανθρώπου και τις πράξεις του και συνήθως δεν σχετίζεται με την τοποθεσία. Επιπλέον, υπάρχει ένας αριθμός κινδύνων, που σχετίζονται με το ίδιο το έργο, και οι οποίοι εξαρτώνται από το είδος του φράγματος, τον σχεδιασμό του, την κατασκευή του, το σχήμα του και το ύψος του, την κατάσταση των θεμελίων του, τον έλεγχο της διήθησης, την χωρητικότητα του ταμιευτήρα, το βάθος του νερού κ.λπ.
Το αποτέλεσμα τέτοιων κινδύνων μπορεί να είναι η καταστροφή ενός φράγματος και η δημιουργία ενός πλημμυριακού κύματος (το τελευταίο δημιουργείται κυρίως εξαιτίας της καταστροφής του φράγματος ή απλά εξαιτίας της υπερχείλισής του). Μια ακόμα διάκριση πρέπει να γίνει μεταξύ των τεχνικών κινδύνων, που αναμένονται να γίνουν σε ένα νέο έργο και στους κινδύνους, που επηρεάζουν ένα ήδη υφιστάμενο έργο.