Για τον προσδιορισμό της επικινδυνότητας κάποιου φράγματος, υπάρχουν τα ακόλουθα είδη χαρτών:
- Ψηφιακοί υψομετρικοί χάρτες για τη μοντελοποίηση πιθανών πλημμύρων,
- Γεωλογικοί χάρτες, όπου εμφανίζονται τα γεωλογικά υλικά πάνω στα οποία θα ανεγερθεί το φράγμα,
- Χάρτες ενεργών τεκτονικών ρηγμάτων με πιθανές σεισμικές πηγές και πηγές αργής παραμόρφωσης,
- Χάρτης σεισμικής επικινδυνότητας, οι οποίοι αναπαριστούν την αναμενόμενη σεισμική επίπτωση σε μία συγκεκριμένη τοποθεσία (ένταση δόνησης, μέγιστη εδαφική επιτάχυνση (PGA), φασματική επιτάχυνση (SA), κ.λπ.
- Γεωμορφολογικούς χάρτες που αναπαριστούν πιθανές πηγές κίνησης μαζών (κατολισθήσεις, ροή υλικών, κ.λπ.,
- Χάρτες μοντελοποίησης πλημμύρων, όπου φαίνονται το ύψος και η ταχύτητα του πλημμυρικού κύματος και η δυναμική της πλημμύρας μέσα στον χρόνο (Εικ. 11, 16).
Η βασική επικινδυνότητα των φραγμάτων προέρχεται από τις σεισμικές δονήσεις και την υπερχείλιση λόγω κατολισθήσεων ή μεγάλων πλημμυρών. Το φράγμα πρέπει να είναι σχεδιασμένο, ώστε να αντέχει στην ένταση της δόνησης (δηλαδή στο Maximum Design Earthquake MDE). Για τον υπολογισμό των πιθανών σεισμικών επιπτώσεων, πρώτα καταρτίζονται οι χάρτες ενεργών τεκτονικών ρηγμάτων της περιοχής. Στη συνέχεια αξιολογείται η ένταση και ο ρυθμός επανάληψης των σεισμών, που προκαλούνται από τα ρήγματα αυτά και τέλος οι επιπτώσεις ενός τέτοιου σεισμού, (δηλαδή η μέγιστη εδαφική επιτάχυνση (PGA) και η φασματική επιτάχυνση (SA) στην περιοχή του φράγματος. Είναι επίσης πολύ σημαντικό να λάβουμε υπόψη την κατάσταση του εδάφους της τοποθεσίας και να γνωρίζουμε τη φυσική συχνότητα του φράγματος, διότι σε αυτή τη συχνότητα της δόνησης το φράγμα είναι πιο ευάλωτο.
Εάν λάβουμε υπόψη όλα αυτά τα στοιχεία κατά τον σχεδιασμό και την κατασκευή του φράγματος, η σεισμική αντοχή του φράγματος είναι εγγυημένη.