- Αναγνώριση των περιοχών υψηλού κινδύνου, οι οποίες είναι ευάλωτες στα κύματα καταιγίδας (χάρτες κυμάτων καταιγίδας).
- Συλλογή εμπειρικών δεδομένων, που χρειάζονται για την εξασφάλιση καμπύλης περιόδου επιστροφής για πλημμύρες και καταιγίδες (ιδίως για χώρες με αναδυόμενες οικονομίες).
- Χρήση συστήματος πρόβλεψης κυμάτων καταιγίδας.
- Ανάπτυξη/βελτίωση συστήματος διάδοσης πληροφοριών και προειδοποίησης.
- Εκκένωση περιοχών υψηλού κινδύνου (π.χ. παράκτιες περιοχές με χαμηλό υψόμετρο) όταν προβλεφθεί κάποιο κύμα καταιγίδας ή τυφώνας.
Η μείωση των ζημιών είναι ο βασικός παράγοντας μείωσης της διακινδύνευσης, η οποία ορίζεται και ως τα οικονομικά αποδοτικότερα μέτρα, που λαμβάνονται για τη μείωση της πιθανής ζημιάς σε κάποια κοινότητα από τις συνέπειες της διακινδύνευσης. Η μείωση του κινδύνου είναι η βιώσιμη ενέργεια για τη μείωση ή εξάλειψη του μακροπρόθεσμου κινδύνου για τους ανθρώπους και τις περιουσίες από τις συνέπειες ενός τέτοιου φαινομένου. Το πρόγραμμα μείωσης του κινδύνου πρέπει να έχει 5 στόχους:
- Διατήρηση και εάν είναι δυνατόν ενίσχυση της ποιότητας του περιβάλλοντος
- Διατήρηση και εάν είναι δυνατόν ενίσχυση της ποιότητας ζωής
- Προσδιορισμός της διακυβερνητικής θέσης,
- Προσδιορισμός των ανησυχιών και ζητημάτων της κοινότητας
- Ενίσχυση της τοπικής αντοχής στις καταστροφές.
Βασικά η ελαχιστοποίηση του παράκτιου κινδύνου μπορεί να ομαδοποιηθεί σε 4 βασικές πτυχές:
- Σχεδιασμός: αφορά τα σχέδια διαχείρισης της παραλίας και της ακτογραμμής. Οι παράκτιοι κίνδυνοι θα πρέπει να προσδιοριστούν και να αντιμετωπιστούν στο επίπεδο του σχεδιασμού, ώστε οι υψηλοί κίνδυνοι να προσδιοριστούν και όπου είναι δυνατόν να γίνει εκκένωση του κοινού ή να δοθεί προειδοποίηση.
- Εκπαίδευση: αναφέρεται στην εκπαίδευση για την παράκτια ασφάλεια αρχίζοντας από το δημοτικό και περιλαμβάνοντας όλους τους χρήστες της παραλίας, καθώς και τους ντόπιους και τους ξένους τουρίστες.
- Πόροι Ασφάλειας: αναφέρεται στο προσωπικό και στους πόρους
- Ιατρική βοήθεια: η υποστήριξη, που χρειάζεται κάποιος, που έχει διασωθεί ή έχει υποστεί ανάνηψη και χρήζει άμεσης ιατρικής περίθαλψης. Αυτό περιλαμβάνει πρόσβαση σε ασθενοφόρο και ελικόπτερα, ιατρική υποστήριξη σε κοντινή απόσταση και καλά εκπαιδευμένους και εξοπλισμένους διασώστες.
Οι άνθρωποι, που βρίσκονται σε περιοχές με χαμηλό υψόμετρο πρέπει να απομακρυνθούν όταν προβλεφθεί κάποιος τυφώνας ή κύμα καταιγίδας. Συνεπώς, χρειάζονται προειδοποιήσεις παρόμοιες με αυτές για τα τσουνάμι σε όλες τις περιοχές, που κινδυνεύουν. Τα εμπειρικά δεδομένα, που χρειάζονται για την εξασφάλιση καμπύλων περιόδου επιστροφής για πλημμύρες και καταιγίδες δεν διατίθενται σε χώρες του Τρίτου Κόσμου, συνεπώς ένα κύμα που προκλήθηκε από καταιγίδα θα αξιολογηθεί με μαθηματικά μοντέλα όπως το WES Implicit Flooding Model (Butler and Sheng, 1982). Η Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία των ΗΠΑ χρησιμοποιεί το μοντέλο SLOSH (Jelesnianski et al, 1992) για πρόβλεψη σε πραγματικό χρόνο. Τα ελάχιστα δεδομένα που πρέπει να εισαχθούν είναι η πίεση, η ακτίνα, η τροχιά της καταιγίδας και η ταχύτητα. Η βραχεία περίοδος του «wave run up» παραλείπεται και το μοντέλο χρησιμοποιείται ευρέως στις ΗΠΑ. Υπάρχουν και άλλα μοντέλα όπως το Hubbart and McInnes (1997), το οποίο χειρίζεται τα σύνορα μεταξύ στεριάς και θάλασσας ως μία κινητή επιφάνεια, και καθώς η στάθμη των υδάτων ανεβαίνει πλημμυρίζουν τα φατνία καννάβου της ενδοχώρας.